Nosówka psów jest jedną ze starszych chorób wirusowych psów. Na chorobę tę od lat chorują inne psowate, łasicowate i szopowate. W ostatnich latach nastąpiła nagła ewolucja chorobotwórczości nosówki. Pod koniec lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku na nosówkę masowo zaczęły padać foki, morświn y i delfiny. W latach dziewięćdziesiątych zdechły na nosówkę lwy w rezerwacie Serengeti w Tanzanii oraz konie w Australii.
U psów na nosówkę najczęściej chorują szczeniaki w wieku 3-6 miesięcy. Jest to choroba wirusowa, a zarażenie następuje przez kontakt bezpośredni (lizanie, wąchanie) lub pośredni (trawniki).
Objawy nosówki:
Postać oddechowa nosówki:
Po kilkudniowym okresie inkubacji następuje choroba, której przebieg w dużej mierze zależy od sił obronnych zaatakowanego zwierzęcia. Pierwsze objawy to najczęściej wysoka temperatura ok. 40 C, oraz zmiany w gardle i węzłach chłonnych podżuchwowych. Po kilku dniach dołącza się katar, zapalenie spojówek, kaszel.
Postać pokarmowa nosówki:
Po ok. 10 dniach, często dołączają się objawy ze strony układu pokarmowego: wymioty, biegunka, brak apetytu. Po 3-4 tygodniach leczenia, kiedy wydaje nam się, że mamy chorobę za sobą, czasami pojawia się postać nerwowa i/lub skórna.
Postać nerwowa i/lub skórna nosówki:
Postać nerwowa jest jedną z bardziej przykrych postaci tej choroby. Objawia się ona drżeniem kończyn, żuchwy, czasami porażeniami. Drżenie żuchwy powoduje toczenie piany z pyska w związku z czym jest bardzo podobna do wścieklizny. Postać skórna ujawnia się często w formie "Choroby twardej łapy". Polega ona na zgrubieniu skóry podeszew łap.
Leczenie nosówki:
Leczenie nosówki jest dla wetów jednym z bardziej frustrujących zadań. W związku z tym, że jest to choroba wirusowa nie ma na nią leku a nasze działania są czysto objawowe i polegają na leczeniu powikłań i wzmocnieniu odporności pacjenta. Frustracja ta związana z jest długością leczenia (często powyżej miesiąca), tym że czasami objawy kliniczne są czasowo maskowane i nigdy nie jesteśmy całkowicie pewni że po jakimś czasie nie wystąpią objawy nerwowe.
Jeśli uda nam się wygrać walkę z chorobą, to często zostają powikłania. Mogą one ujawnić się w postaci niedorozwoju zębów stałych jeśli psiak chorował w okresie wymiany zębów. Dużo groźniejszym powikłaniem może być padaczka, która często występuje u psów, które przeszły formę nerwową.
Zapobieganie nosówce:
Zapobieganie polega na stosowaniu szczepionek (najczęściej skojarzonych z innymi chorobami), które stosuje się najczęściej w wieku 8 i 12 tygodni. W sytuacji gdy wiemy że pies kontaktował się ze zwierzęciem chorym na nosówkę a jeszcze nie wystąpiły objawy kliniczne można spróbować zastosować surowicę. Późniejsze stosowanie jej, kiedy są już objawy kliniczne, jest nieskuteczne.
Mimo, że wirus nosówki nie jest tak oporny na temperaturę otoczenia jak wirus parwowirozy, to jednak w temp.4-7 C jest aktywny ok. 2 tygodni, natomiast zamrożony - kilka lat.
Jeżeli znasz inne metody zapobiegania nosówki to pisz.
|